Vorig jaar op deze dag kwamen we terug van onze onvergetelijke reis. Onze grote trots op de arm en onze kleine grote verassing nog veilig verpakt in mijn buik. Met een tas vol herinneringen waren we eindelijk klaar om ons leven in "the village" te beginnen. We hadden voor de reis al heel even mogen proeven maar nu was het echt. De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier.
Om heel eerlijk te zijn was de aanloopweek naar de eerste verjaardag na de wedergeboorte er niet één om over naar huis te schrijven. Ergens ironisch dat dat nu juist exact is wat ik nu doe.. In ieder geval stond de linkerhelft van mijn kapsel in de nacht van woensdag op donderdag a lá Cruella strak overeind omdat de papfles zijn weg terug naar de ingang in plaats van de uitgang had gevonden, had mijn kleinste grote liefde oorontsteking, en lag mijn grote kleine liefste meisje sinds vrijdag doodziek op de bank.
En ik weet niet of je het herkent of dat ik een natte tosti en een zacht gekookt ei (klinkt als een lekker ontbijtje..( in één ben maar mijn moederhart pinkt een traantje weg als mijn allerliefsten ziek zijn. Met stiekem een gierende uithaal als ze het allebei tegelijk zijn.
Oranje jurkjes en kroontjes ten spijt, wij zaten thuis voor de buis te gieren om die quiz dat dan weer wel. Qua será será, what ever will be will be. Mijn liefde besloot het kleine mannetje dan toch maar even mee te nemen voor een "wandeling" lees hier wat bier en vertier. Bij mijn lief is bier in de man geen wijsheid in de kan want toen hij terug kwam besloot hij er thuis speciaal voor mij een feestje van te maken met een versgemaakte pasta en een lekker wijntje. Wat houd ik van deze man! Iets met liefde door de maag gok ik. Hij heeft het van geen vreemde want mijn lieve schoonmoeder had aangeboden onze kleine vriend een paar uurtjes te vermaken zodat wij heel even konden bijtanken. ❤
Toen ik eind van de middag beneden kwam was een spontane wijnproeverij met bevriende buren, of eigen bebuurde vrienden begonnen en werd het helemaal feestelijk toen we tot de conclusie kwamen dat we ook op dit tijdstip in Amsterdam hadden kunnen staan, op een regenachtig plein, met een lauw pilsje in de hand en de geur van het nalatenschap van wat wildplassers vers in de neus.
Inmiddels is het feestgedruis verplaatst naar de plaatselijke kroeg en zit ik met mijn tweede stuk oranje taart op de bank nadat ik mijn zieke vogeltjes in slaap heb gewiegd. Just a regular day at the village.. liefde, familie, vrienden, en sometimes een heerlijk dull moment met een stuk oranje taart op de bank.
Reactie plaatsen
Reacties