
Tegenwoordig ben ik vertegenwoordiger. Zo'n gast in een iets te strak pak met al net even iets teveel gel in zijn haar. Die veel te snel praat en meer dan regelmatig het speeksel tussen zijn kiezen naar binnen ademt (klinkt als sjjjj). Zelf noem ik het liever enthousiasmeren. Spread the wo(o)rd, zegt het voort! Maar dan in een iets te korte jurk met al net iets te hoge hakken.
Wat geniet ik elke dag van het vertegenwoordigerschap, ze noemen me trouwens Accountmanager Olympia Operator Youniversity, duur woord wel of niet? En niet in de laatste plaats omdat ik dolgraag mooie verhalen vertel en nieuwe mensen ontmoet. Maar misschien wel nog meer omdat ik na het o zo bruut openbarsten van de citybubble en de zachte landing van onze wereldreis nu de wondere wereld van ons eigen landje ben binnen gestapt.
Ooit begon mijn carrière aan het Osdorpplein in Amsterdam. Waar de dag begon met koffie aan de lunchtafel en Zaagmans op woensdag een stoel kreeg. Vol trots veel te vaak verkondigend dat ik niets te zoeken had buiten de ring. Tot mijn collega uit Heilo mij er fijntjes op wees dat Osdorp wel degelijk buiten de ring ligt.. dus..
Met mijn vertrek naar mijn huidige zeer gewaardeerde werkgever kwam ook de gang naar de Bijlmer en later naar Zaandam. Nog steeds dicht aanschurend tegen mijn geliefde Amsterdam. Hoewel je dit tegen Zaankanters niet moet zeggen. De meesten zijn voor Ajax maar daar houdt het op. En daarmee kom ik meteen op mijn top 3 van ontdekkingen die ik heb gedaan sinds ik Zaagmans als vertegenwoordiger van tegenwoordig op de meest uiteenlopende plekjes in Nederland op ontvang.
1. Zaandam ik heb je in mijn hart gesloten. 3 jaar lang vaker daar dan thuis. Niets mislukte Amsterdammers maar een eigen cultuur en een eigen accent. Met je heerlijke geur van cacao die inmiddels ruikt als thuiskomen. En dan de Olympia vestiging waar Zaagmans gewoon naartoe mee verhuisde, waar de lunch heilig is, waar ik vriendinnen voor het leven gemaakt heb.
2. Wat ben ik trots op mijn Amsterdamse tongval. Niemand kan de zon in de Zuiderzee laten zakken zoals een Amsterdammer dat kan. Maar wat zijn er veel tongvallen in Nederland en wat is een ieder daar trots op en terecht! Of het nu Guus zijn Brabant of Rowen zn diepste wens om iedereen Limburgs te laten lullen is, we zijn blij en trots op waar we vandaan komen. En dat betekent volgens mij alleen maar dat we met z'n allen best gelukkig zijn.
3. Nederpop. Als Vtvtw zit ik uren in de auto, soms zeer interessant in een "Conference call" maar vaker ondergedompeld in de radiowereld. Gierend van het lachen om de ochtendshow van Q-music. Dit is echt Telekids voor volwassenen maar dan op de radio. Maar ook ben ik tot de conclusie gekomen dat de Nederlandse muziek toch echt een zwaar ondergewaardeerd product is. Zonde. Dus mocht je zo rond 9 uur 's ochtends op de A2 de jongere versie van Patty Brard met één hand in de lucht Leef! zien zingen, dan weet je dat je mij gespot hebt.
Reactie plaatsen
Reacties
Lekker bezig An! Ik ben fan (al jaren)
Wat lief Jan dankjewel!
Twee handen aan het stuur hoor, Patty!